Szuba cd. - część druga

Podszewka do szuby właśnie się zszywa, w związku z czym chciałem pochwalić się zdjęciami samej szuby. Od środka. Nie bez powodu pokazuje ją na lewej stronie - w ten sposób widać wszystkie wykończenia szwów nośnych. Każdy z nich został rozpłaszczony, a następnie podszyty na okrętkę. Dopiero do tak wykończonego ubrania wszywać będę podszewkę. Może wrzucenie tutaj jej zdjęć sprawie że szybciej się za nią zabiorę po długiej przerwie :).

Tak szuba prezentuje się na mnie (na lewej stronie, żeby było widać wykończenie szwów):

A tak rozłożona na płasko na ziemi:

Wykończenie szwów prezentuje się, moim zdaniem całkiem elegancko :). Jak upierdliwe było do realizacji to tylko ja wiem. Wykonane techniką na podstawie wykopalisk z Yorku (chyba), albo czegoś innego podobnego. Generalnie nie spotkałem się z dobrym źródłem

A podszewka, póki co wygląda niezbyt elegancko:

Jako że jest to len jego szycie jest odrobinę bardziej skomplikowane niż wełny, jednakże akurat ten (z wojskowych worków) szyje się dosyć dobrze, w porównaniu do cieńszych lnów o większej ilości nici na centymetr, no i się tak nie siepie.

Swoją drogą, ciekawe jak w XVI wieku radzono sobie z pogniecionymi ciuchami.

No a niedługo podsumowanie szycia spodni, za które zabrałem się nie mogąc już patrzeć na podszewkę do szuby i kolejne, dalsze plany związane z (póki co) tekstyliami na XVI wiek. Mam nadzieję że do wiosny uda się a) ustalić miejsce spotkania w ramach projektu wreszcie i b) obszyć i skompletować na XVI wiek to co planuję sobie w głowie.