Dublet część kolejna

Kontynuuję szycie dubletu, skrojonego jeszcze w zeszłym roku - w zasadzie jestem już bliżej niż dalej finiszu. Pozostało mi jeszcze skończenie i wszycie drugiego, lewego rękawa oraz wykończenie krawędzi i zrobienie zapięcia dubletu.

Dublet wyszedł bardzo dopasowany - tak jak miało być, bo w końcu dublety, jak widać na ikonografii, są dosyć dopasowane. Jedyny problem miałem ze spasowaniem rękawów, co zaowocowało wstawieniem dodatkowych klinów, dzięki czemu udało się je poszerzyć w ramionach i dopasować do wygodnych podkrojów. 

Oprócz oczywistych rzeczy, w ramach wykończenia muszę doszyć wewnętrzną część stójki. Pomyślałem sobie, że najwygodniej będzie, aby była ona podszyta także od wnętrza wełną, tak więc zostanie doszyty taki fragment do wnętrza kołnierza.

 

 Dubletu zapinany będzie na lewą stronę - widać na prawej pole listwę lnianego wzmocnienia pod dziurki do zapinania guzików. Tego rodzaju wzmocnienia są często spotykane w ubraniach pozbawionych w ogóle podszewki (por. znaleziska z Londynu).

Fakt, że dublet zapinany jest na nietypową stronę, ma swoje potwierdzenie w zabytkach jak i w ikonografii tego rodzaju i innych ubiorów - nie było to więc w średniowieczu nieistniejące rozwiązanie.

Pourpoint Karola VI
(koniec XIV wieku)

Włochy 1420r.

W przypadku szytego przeze mnie dubletu miało to charakter... przypadkowy. Nawet nie pomyłkowy, tylko po prostu na etapie wszywania wzmocnień pod dziurki dla guzików uznałem, że jedna ze stron lepiej się nadaje do wykonania dziurek i tak postanowiłem zrobić, skoro źródła potwierdzają, iż takie ubiory występowały.