W poprzedniej części artykułu przyglądaliśmy się zarobkom
uboższych mieszkańców wsi i miast w XIV – XVI wiecznej Europie i ich wydatkom na
produkty spożywcze. Zarobki w tej grupie ludzi rozciągają się od 1,45 gAg/dzień w przypadku robotników rolnych,
aż do 22 gAg/dzień w przypadku młynarza czy 60 gAg/dzień w przypadku kapitana straży konnej oddziału najemnego. Minimalny wydatek na jedzenie,
które może zapewnić przeżycie i relatywnie zróżnicowaną dietę oszacowałem na 0,81 gAg/dzień, a po doliczeniu napojów (piwa) około 1,3 gAg/dzień. Oznacza to że nawet uboższy, niewykwalifikowany robotnik miejski, dysponuje
jakimiś środkami ponad bytowe minimum i może wydać je np. na ubranie.
Przyjrzyjmy się zatem jak rozkładają się ceny w tym sektorze.